een deel van de eieren
die (nog?) niet uitgekomen zijn
Afgelopen weekend kwamen we er ineens achter dat er al 1 kuiken uit het ei was gekropen. Het lukte mij niet om deze op de foto te zetten. Zodra het deurtje open ging kroop hij gauw onder zijn moeders vleugels. Tot vanmiddag...... Ik had Bjorn uit school gehaald en wilde het kippenhok eventjes luchten. Prompt zag ik even later dat het kuikentje buiten was. Gauw mijn fototoestel gepakt (gelukkig was de batterij niet leeg!) en wat leuke plaatjes kunnen schieten:
Onder het kippenhok in de ren
Lekker hoog en droog!
Moeder-kind moment
Toen dachten zowel Bjorn als ik: hoe krijgen we het kuikentje weer in het hok?? Het trappetje is daarvoor wat te steil en door de regen ook nog eens wat glad. Als je een poging deed het kuikentje te pakken kreeg je een boze moeder die je aan wil vallen (pikken!). Gelukkig vond ze op een gegeven moment dat ze weer naar binnen moest om op de overige eieren te gaan zitten (en dacht ze wellicht dat het kuikentje haar wel zou volgen??) en deden wij snel het luikje dicht. Op die manier kon Bjorn het kuikentje te pakken krijgen zonder gepikt te worden. Snel wat kiekjes gemaakt en weer veilig terug gezet bij de moeder in het hok.
Schattig he?
Bjorn is blij met zijn kuikentje!
En nu afwachten wat er uit de overige eieren komt.
Wat ons betreft hoeven ze niet alle 11 uit te komen,
want daarvoor is het hok toch echt te klein!
Maar we zullen zien!
Wat een ontzettend leuk verhaal heb je weer geschreven..met prachtige fotos erbij...heel lief dat kleine kuikentje..Bjorn die vind het vast geweldig...
BeantwoordenVerwijderenTruus
Aaah, wat een dotje, vooral de foto waar het kuikentje hoog en droog op mama zit springt eruit. Maar Bjorn's gezichtsuitdrukking spreekt ook boekdelen hoor! Zo schattig dat hij dat toch mee maakt! Op naar de tweede, derde, vierde, tot en met de elfde?? zou ik maar zeggen :-) (Ik hoop het niet voor je!)
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Marjolijn
ben heel benieuwd wat het gaat worden,ziet er idd heel lief uit.
BeantwoordenVerwijderenwe horen het vast wel van je.
gr Stina