Kuiken

Enige tijd geleden vertelde ik over het Wyandotte kuikentje dat uit het ei gekropen was. Op dat moment lagen er nog 10 eieren onder de hen om verder uit te broeden. We hebben nadien nog een paar dagen afgewacht of er meer kuikentjes uit de eieren zouden komen. Toen dat niet het geval bleek te zijn hebben we op aanraden van de dochter van buren met een kippenbedrijf de eieren één voor één gecontroleerd. We moesten daarvoor even de hen van het nest af zien te krijgen, dit ging aanvankelijk niet zo makkelijk. Eenmaal in de ren mét kuiken deden we het luikje gauw dicht om zo de eieren veilig uit het hok te kunnen halen. Deze hebben we onder een sterke lamp bekeken. Dan zou je een kuikentje en bloedvaten moeten kunnen zien, maar al deze eieren bleken onbevrucht te zijn. Enerzijds jammer (vooral voor Bjorn, die verheugde zich op meer kuikentjes en dus (later) meer eieren!), maar anderzijds vinden we het ook wel prima zo. Het hok is gewoonweg te klein voor nog meer kuikentjes. Het ene kuikentje komt dus niks tekort, het is best een eigenwijs ding. Zodra het luikje open gaat sprint hij het trappetje af en zijn ma rent er achteraan. Ze blijven wel in de ren, anders zou het wel een makkelijke prooi zijn voor andere dieren (roofvogels en onze honden). Vanmiddag heb ik het deurtje van de ren wel eventjes los gedaan en ben ik erbij gebleven. Zo kon ik gelijk een foto schieten buiten de ren zonder gaas ertussen. Zo ziet íe er nu uit:

Je kunt zien dat hij (of is het een zij? we weten het nog niet) de kleuren van zijn ouders heeft meegekregen. Was het aanvankelijk een geel pluizig bolletje, nu begint het echt zwart-wit gekleurde veren te krijgen.
Het heeft wel iets vertederends, zo'n kleintje tussen de haan en de hennetjes!